THE BOYS FROM BRAZIL

'Early one evening in September of 1974 a small twin-engine plane, silver and black, sailed down onto a secondary runway at Sao Paulo's Congonhas Airport, and slowing, turned aside and taxied to a hangar where a limousine stood waiting. Three men, one in white, transferred from the plane to the limousine, which drove from Congonhas toward the white skyscrapers of central Sao Paulo. Some twenty minutes later, on the Avenida Ipiranga, the limousine stopped in front of Sakai, a temple-like Japanese restaurant.'

Vorige week overleed schrijver Ira Levin. Op z'n 25ste debuteerde de Amerikaan met A Kiss Before Dying. Veertien jaar later verscheen pas zijn tweede, het door Polanski briljant verfilmde Rosemary's Baby, met Mia Farrow als baarlijke moeder van de duivel. Levin is een bestseller auteur. Van thrillers. En om nog wat olie op het vuur te gieten: Stephen King is een onvoorwaardelijke fan. Voor sommigen reden genoeg om het verzameld werk van deze auteur naar de papiermolen te verwijzen. Maar dat is buiten The Boys From Brazil uit 1976 gerekend. Nooit eerder hebben de eerste paragrafen van een roman me zo bij de keel gegrepen. De plot van The Boys is - om even eufemistisch uit de hoek te komen - vrij vergezocht. De beruchte nazi-kamparts Mengele leeft nog, in Zuid-Amerika. Maar Levin zorgt voor een update van de sinistere experimenten van 'De Engel des Doods'. Via genetische manipulatie wil de dokter een nieuwe Hitler creëren, een leider van het Vierde Rijk, en in het bovenvermelde, Japanse restaurant deelt de 'one in white' gruwelijke instructies uit. Het volledige verhaal uit de doeken doen, bederft elk leesplezier. Want dat is net de kracht van deze meesterlijke page-turner. Ira Levin toont zijn ware aard: meester van de suspense. Wie zijn deze gruwelijke maar dandyeske personages? Wie luistert het plan af? Wie zijn die jongens van Brazilië? Zelden heb ik een auteur gelezen die zo tergend sadistisch en gedoseerd zijn verhaallijn prijsgeeft. (Links Mengele in Auschwitz, rechts de dokter onder het alias 'Wolfgang Gerhard' in 1972 in Sao Paulo. In het midden zijn patiënten.)