In zijn laatste impressionistische meesterwerk Paranoid Park schaduwt regisseur Gus Van Sant de 16-jarige Alex op en rond een berucht skatecomplex in Portland. Deze veelvuldig verspreide still doet onwillekeurig denken aan de reeks Heads van Philip-Lorca diCorcia. In de jaren 90 verraste de Amerikaanse fotograaf toevallige voorbijgangers met verborgen opgestelde lampen en camera's. Het resultaat zijn sublieme beelden van in zichzelf gekeerde voetgangers in een moderne metropool. De kracht van de foto's schuilt vooral in de suspense die ze oproepen: wat gaat er door het hoofd van deze alledaagse pendelaars? Bovendien stralen de beelden de grandeur uit van film stills en verheft diCorcia mijmerende passanten tot iconen. Toch is er een belangrijk verschil met het beeld uit Paranoid Park. Skater Alex heeft wel degelijk een schaduwzijde. Hij raakte betrokken bij de moord op een veiligheidsagent, maar blijft ontkennen. Anderhalf uur circkelt Van Sant rond een protagonist die wordt verscheurd door angst en paranoia.
2 opmerkingen:
Leuke vergelijking.
mooie still.. je kan je afvragen, sterker dan de film? maar laten we dat vooral niet doen.
Een reactie posten