"Ik leefde zonder een cent, ik had nog wat kunst en steeds als het water me aan de lippen stond, verkocht ik wat, en toen het helemaal niet meer ging ben ik naar The Sunday Times gegaan. Maar al die tijd bleef ik gefascineerd door nomaden - het leek mij dat het nomadisme een oplossing bood voor allerlei filosofische en metafysische problemen, het heeft te maken met de joodse identiteit, met het monotheïsme... je kunt zeggen dat alle nomadische volkeren proto-monotheïsten zijn... de ene God, die de Weg is... Ik ben de Weg de Waarheid en het Leven... en als je dan met nomaden zwerft beginnen die dingen pas goed tot je door te dringen... er is zoveel in het Oude Testament dat is ontleend aan het technische vocabulaire van de migratie... Pasen (Passover) is op zichzelf een migratieroute in het klein... ongedesemd brood is nomadenbrood... het hele Oude Testament komt in zekere zin neer op een dialoog tussen God en de kinderen van Israël... twee mogelijkheden worden steeds opengehouden... vestiging in het land van koren en wijn, dus de grond bebouwen... of trekken naar het land van melk en honing... dus zwerven met kuddes."
Bruce Chatwin in gesprek met Cees Nooteboom in De wereld een reiziger
1 opmerking:
Al jaren staan In Patagonië en The Songlines van Chatwin in mijn kast te vergelen. Misschien wordt het toch eens tijd om ze te lezen. Wel las ik vorig jaar een biografie over Chatwin. In 'Bruce Chatwin: a biography' van Nicolas Shakespeare krijg je een mooi beeld van een reizende en schrijvende dandy die evenveel aandacht schonk aan zijn eigen looks als aan zijn exotische omgeving.
Twee recente films met het verdwijnende nomadenbestaan als thema: Khadak (http://nl.youtube.com/watch?v=-AUHin2ccJM), die ik nog niet zag, en het betoverende The Story of The Weeping Camel (http://nl.youtube.com/watch?v=LpYXK-7szd8).
Een reactie posten