Ongeveer rond deze tijd, een jaartje geleden, was ik volledig in de ban van Franny and Zooey van J.D. Salinger. Eigenlijk heeft het boek me nog steeds niet losgelaten. Een verwoede zoektocht begon naar De weg van een pelgrim, gepaard met het wilde idee om te voet naar Santiago de Compostella te gaan. In het spoor van pelgrims, misschien hopend op eenzelfde ervaring. Misschien lichtjes geïnspireerd door het verhaal van Christopher McCandless en zijn trektocht doorheen Amerika naar de wildernis van Alaska. Niet Amerika, maar Europa als decor van een zoektocht.
Een jaar gaat al bij al vlug vorbij. En de maalstroom van het menselijk geheugen is feilbaar. Bij het passeren van de etalage van een boekenwinkel, welde de gedachte aan die trektocht terug op. In mijn speurtocht naar De weg van een pelgrim, stootte ik op meerdere literatuur uit de christelijke mystiek waaronder de gekende Meister Eckhart, Catharine van Sienna en Jan van Ruusbroec. Enkele herinneringen uit een lang vervlogen studententijd (met dank aan Paul Mommaers). De zoektocht heeft niets opgebracht. Te sceptisch ten opzichte van het zogenaamde niet-weten? Misschien gewoon eens vertrekken?
“Her skin was lovely, and her features were delicate and most distinctive… ”
