Vlaanderen telt misschien enkele halfgoden, nauwelijks fulltime goden en - als je rekenmachine het eerlijk speelt - maar één oppergod: Mauro. Gisteravond was de Antwerpse duivelskunstenaar centrale gast bij het festival 'De keuze van de muzikant' in het piepkleine maar uiterst charmante Filmhuis Klappei in Borgerhout. Mauro selecteerde het surrealistische The Holy Mountain, een excentrieke, spirituele trip uit 1973 van de Mexicaanse cultregisseur Alejandro Jodorowsky.
Na de uitverkochte vertoning vergastte Mauro de 50 aanwezigen op een intiem en duister miniconcert. Over een industriële noirsoundtrack debiteerde de zwarte cowboy eigen lyrics en cryptische horrordialogen, laverend tussen snijdende feedback, een spaarzame trompet en gegrom à la Tom Waits. Achteraf vroeg ik hem of The Holy Mountain hoog zou scoren in zijn top-3 van lievelingsfilms: 'Dit festival is vooral een kans om zo'n bizarre film nog eens op een groot scherm te zien. Maar in m'n top-3 zit hij niet. Dan kies ik eerder in willekeurige volgorde voor:
- Bronco Billy van Clint Eastwood: echt een schone westernklucht.
- Innocence: ik kan niet onmiddellijk op de naam van de regisseur komen. Het is een vrij recente verfilming van een novelle van Frank Wedekind. Fantastisch.
- Elvis on Tour: een concertregistratie uit zijn Las Vegas-periode. Die film is pas uit op dvd en zit vol schitterende splitscreens.'
1 opmerking:
Zijn gitaar was hij thuis vergeten, maar dat kon de pret niet drukken bij het mini-concertje van deze duivel-doet-al.. Vertrekkend bij minimale drones, langs donkere rockmomenten heenscherend (verwijzend naar Good News for Women, een Evil Superstars b-kantje op de koop toe), met sampler en loopmachine in de weer (Death, a Physical Disaster uit de recente Pawlowski/Trouvé/Ward split cd), toeterend op een halfwerkende trompet, of verglijdend in een bruitisme waar Kurt Schwitters tot leven leek te komen, altijd is Mauro entertainend, verrassend en sexy. Meer van dat! Meer lof voor de god, of de satan van de Vlaamse rock!
Een reactie posten