Gisteren een gezellige avond doorgebracht in de middeleeuwse loft van A en P. Zoals steeds verrassen ze met een bijbelse vermenigvuldiging van Portugese wijnen en exotische gerechten. Toch één kanttekening: als je bij die twee tafelt, botst het gesprek na een fles of twee drie gegarandeerd op alles en/of niets zeggende frasen als 'ontzag', 'God' en 'de Ander'. Ik ben daar mede schuldig aan. Als Wittgenstein mee had aangeschoven rond de pot couscous, was hij al weggevlucht nog voor zijn bord was opgeschept. Waarschijnlijk de deur dichtslaand met genadeloze woorden als: 'Waarover men niet kan spreken, moet men zwijgen.'
Vermits het nooit de bedoeling kan zijn dat een gezellig etentje uitloopt in het sprakeloos leegprikken van je bord, werd er toch voor gekozen een eindje weg te leuteren en zwammen over 'spiritualiteit' en 'het Licht'. Zeker na de vierde vijfde fles dourowijn. Een klankgedicht van een dadaïst als Hugo Ball of Kurt Schwitters was er niks tegen. Toen ik na middernacht in bed de gesprekken overliep, kon ik alleen maar denken aan de miscommunicatie in sommige filmpjes van de briljante pionier van de animatie, Jan Svankmajer. Meer bepaald aan Dimensions of Dialogue Part 3 uit 1982. Geniet ook van het Tsjechische genie in het verpletterende Part 1 en het dramatische Part 2. Je kunt inderdaad zwijgen. Svankmajer probeert vooral te tonen: Donker Licht Donker. De menswording in 7 minuten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten