Haruki Murakami, het is een schrijver die op deze blog nog niet ter sprake kwam. Sommige onderwerpen liggen je zo nauw aan het hart, dat je ze het liefst voor jezelf houdt. Zelfs op een persoonlijke blog. Zoals bekend circuleert de naam van de Japanner de laatste jaren als mogelijke Nobelprijskandidaat. Laat het alstublieft niet zo ver komen. Ook voor mogelijke verfilmingen van zijn werk houden wij ons hart vast. Murakami is voor mijn part inderdaad de briljantste schrijver van de laatste decennia. Maar houd het stil!
Wat zijn hypersensitieve romans dan zo boeiend maakt? Daar heb ik allerlei theorieën over, maar te weinig woorden om ze in een hapklare vorm te gieten. Om toch een poging te wagen. Murakami behandelt het Leven zelve. En hoe het geleefd 'mag' worden. Om de zoveel tijd stoot ik wel op een site gewijd aan de kluizenaar. Recent nog kwam ik terecht op Exorcising Ghosts. De maker van de website selecteert geregeld een mooi citaat van de Japanner. Dat van deze maand komt uit Norwegian Wood, de roman die voor een definitieve doorbraak zorgde bij het grote, ook Westerse publiek:
"But who can say what's best? That's why you need to grab whatever chance you have of happiness where you find it, and not worry about other people too much. My experience tells me that we get no more than two or three such chances in a life time, and if we let them go, we regret it for the rest of our lives."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten