Morgenvroeg op Klara, bij Rondas om 11u: een gesprek met Alister McGrath. Of: hoe je tegenwoordig als gelovige koppig tegen de algemene stroom (zie Dawkins en Hitchens) in kunt varen. En: als coda bij een gesprek dat gisteren om halfvier eindigde in de bar van het STUK. Na dit Klara-interview word ik voorgoed atheïst, geloof ik. Of net niet. Het is me eigenlijk een raadsel wie al dat geloof heeft uitgevonden. En waarom. Het is welletjes geweest. Schrap het aub uit het script dat Wereldgeschiedenis heet. Wikipedia zegt:
.
McGrath werd aan de Universiteit van Oxford opgeleid in de theologie en de scheikunde; in laatstgenoemde discipline promoveerde hij op het terrein van de moleculaire biofysica.Heden ten dage is hij hoogleraar in de historische theologie in Oxford.
.
McGrath was van huis uit geen christen maar overtuigd ongelovig. Hij meende dat het atheïsme wetenschappelijk gezien over sterke papieren zou beschikken, maar kwam daarvan terug toen hij dit nader begon te bestuderen. Zijn eertijds positieve kijk op dit fenomeen stelde hij bij toen hij merkte dat ook het atheïsme zich schuldig had gemaakt aan machtsmisbruik en onderdrukking, zoals in het geval van het Oost-Europese communisme waar het een wezenlijk onderdeel van had uitgemaakt.
.
Hij werd christen omdat hij vond dat het christendom meer te bieden had dan het atheïsme, onder meer omdat het daadwerkelijk iemands leven in positieve zin zou kunnen veranderen. In 1981 werd hij priester in de Anglicaanse Kerk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten