Krakow aka Sparklehorse – Tine Reymer (Billy King) aka Nick Cave
Vorige week een prachtig optreden bijgewoond in het Stuk te Leuven onder de veelzeggende titel “vadermoord”. Het Belgische Krakow bracht enkele covers van Sparklehorse. Eerlijkheid gebied te zeggen dat het weergaloze covers waren. Nog niet in het spoor van Jeff Buckley’s onovertrefbaar Hallelujah, maar stevig op weg. Niet voor niets viel het optreden in het kader van de vadermoord. Krakow was tot voor dit optreden een nobele onbekende in mijn muziekrepertoire. Zoals u reeds eerder kon vernemen is dit repertoire al meerdere malen danig op de proef gesteld. En dat is wel spijtig. De band is opgericht door Piet De Pessemier. Zegt u misschien ook niet veel, maar de groep waarvan hij eerder lid was wellicht wel: Monza. Een beetje verder opzoekwerk over Krakow bracht me bij een muzikale liefde die een stille dood was gestorven, genaamd Grandaddy. De vlam wakkerde echter vlug terug aan. En dat er een nieuwe naam in de platencollectie toegevoegd werd is mooi meegenomen.
Over Tine Reymer kan ik spijtig genoeg zeer kort zijn. Een zeer mooie stem, maar Nick Cave verdraagt geen vrouwelijke stem. De smeerput van het menselijk bestaan wordt nu eenmaal beter uitgebeeld door de ruwe, vuile stem van de meester zelf. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik bij Breathless – één van die uitzonderlijke liefdesverklaringen – wel een lichte voorkeur begon te voelen voor een vrouwenstem. (P)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten