Ik moet iets bekennen: nog nooit las ik een werk van Hugo Claus tot de laatste bladzijde. Of wacht eens! Jawel: De geruchten las ik helemaal. Enkele verhalen uit De zwarte keizer heb ik met plezier geproefd. En het toneelstuk Vrijdag heb ik ooit nog met leerlingen opgevoerd. Maar Het verdriet van België en De metsiers sloeg ik al na enkele bladzijden voorgoed dicht. Dat is niet verwonderlijk, zegt Achille Van Den Branden op zijn indrukwekkende weblog. Je moet volgens hem met het juiste boek beginnen. Anders duurt de afkeer levenslang.
.
(Eigenlijk wou ik vooral iets zeggen over de cover van De geruchten. Die is van een interessante fotogra(a)f(e) uit de jaren 60 of 70, maar ik kan niet meer op de naam komen. Blijkt bovendien dat ik mijn exemplaar met de oplossing een tijdje geleden naar De Slegte heb gebracht. De kans op een mooi kruisreferentieel berichtje is hierbij verkeken.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten