Kerken moeten platgebombardeerd worden. Dat was Claus’ zijn overtuiging wegens de diepe schade die katholiek Vlaanderen in zijn ziel achtergelaten had. Of ze nu mooi of lelijk waren, weg moesten ze. Gedaan met repressie ! Een dergelijke antihouding komt vaker voor bij de generatiegenoten van Claus. Niets dan goeds over de doden, dus ik zal ook alle begrip tonen voor deze houding. Schop die heilige huisjes omver...
Een kleine tweehonderd jaar geleden schopte een ander genie – het genie der genieën – een heilig huisje in (volgens de overleveringen). Traditiegetrouw werd op Goede Vrijdag in het Vaticaan het Miserere (Psalm 51) van Gregorio Allegri uitgevoerd. Paus Urbanus VII was er zo op gesteld dat hij het werk op straffe van excommunicatie niet buiten het Vaticaan liet horen. Tirannie en kerkelijk gezag hebben meermaals hand in hand gegaan. Tot de jonge Mozart na beluistering van het stuk, de partituur uit het hoofd kon opschrijven. De rest zit nu in de platenspeler (of laten we bij de tijd blijven op het net). De klokken zwijgen. De stemmen zijn naar boven gericht.
Meneer Claus, u bent een groot schrijver. Ik hoop dat u - zonder u voor de kar van enig katholicisme te spannen - (nog) mag genieten van deze muziek (zonder enige dictatoriale pressie). (P)
2 opmerkingen:
Ook Arvo Pärt bewerkte Psalm 51 in zijn recentere Miserere. Hoewel het niet kan tippen aan die van Allegri. Maar daar staat tegenover dat deze cd nog 2 andere parels bevat: Festina Lente dat helemaal uit de hemel komt gevallen. En het minimalistische (uiterst meditatieve) Sarah Was Ninety Years Old. (G)
http://www.amazon.com/Miserere-Arvo-Part/dp/B000024ZBC/ref=sr_1_1?ie=UTF8&s=music&qid=1206114820&sr=8-1
Een reactie posten