Een nietig stofdeeltje met herinneringen
“Ik vergat niets. Vergeten is sterven. Ik wil niet sterven.”
“Ik klem mezelf vast aan mijn herinneringen en aan woorden zoals een mens zich pleegt vast te grijpen aan de omheining bij een hoge plaats.”
“Ik heb tot dusver nog niets over hen verteld omdat het vergeten ten slotte begon door te breken met gaten en scheuren. Niets houdt stand tegen het vergeten. Ik heb hier alles willen opschrijven. Het is onmogelijk alles op te schrijven. De meeste dingen glijden af en sterven in stilte.”
“Alsof mens na mens niets anders zijn kan dan een kladje dat wordt verscheurd. Opnieuw gekopieerd en nog eens gekopieerd en weer afgekeurd en verfrommeld en weggegooid in de prullenmand en dan weer een keer gekopieerd met een nietige verandering. Wat een onzin. Wat een troosteloze toestand. Wat een flauwe mop.”
Uit Mijn Michael van Amos Oz (P)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten