ZELDEN RUIKT
Zelden ruikt een dag zo heerlijk als de nacht.
We zwijgen beiden en ik luister naar je ademhaling,
de bevrijdende bevestiging van je bestaan. En dan,
versnelt ze langzaam wanneer ik je voel voor ik je fluister.
Je hand verdwaalt doordacht en ik capituleer
met genoegen. In het duister bakenen
je contouren af, blakeren mijn zucht.
We vloeien mateloos ineen.
Jij bent mijn concentraat,
mijn thuis in de bakermat,
mijn leven op de groei.
We zwijgen beiden en ik luister naar je ademhaling,
de bevrijdende bevestiging van je bestaan. En dan,
versnelt ze langzaam wanneer ik je voel voor ik je fluister.
Je hand verdwaalt doordacht en ik capituleer
met genoegen. In het duister bakenen
je contouren af, blakeren mijn zucht.
We vloeien mateloos ineen.
Jij bent mijn concentraat,
mijn thuis in de bakermat,
mijn leven op de groei.
.
(S)
.
foto: Man Ray
Geen opmerkingen:
Een reactie posten