Al zolang hij zich kon herinneren had K schrik van elektrische apparaten. Rust vond hij pas in zijn huis als alle stekkers waren uitgetrokken. Computer, lampen, radio of tv, als ze niet aanstonden zorgde K ervoor dat alle wisselspanning was afgesneden. Alleen de koelkast bleef een nachtmerrie, die viel niet onschadelijk te maken. Het zachte gezoem kon in zijn hoofd aanzwellen tot een verwoestende golf, vooral 's nachts als hij tevergeefs zijn gezicht in de kussens drukte. En fijne barstjes een puzzelmotief rond zijn schedel tekenden. Niet zozeer het geluid van die toestellen bezorgde K kopzorgen. Nee, zijn angst was van een andere, acutere orde. Hij was als de dood dat zo'n levend apparaat elk moment kon exploderen. In elke lamp zag hij de vuurbal. Een wekkerradio werd een tikkende tijdbom. Een fractie van een seconde, en de microgolfoven veranderde de keuken in een zwartgeblakerde oorlogszone.
.
(Geniet van de beruchte slotscene van Antonioni's magistrale film Zabriskie Point uit 1970. Een experimentele en geflopte Hollywoodfilm die in de eerste plaats een aanslag pleegt op ongebreidelde koopkracht.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten